ไม่มี 

พนักงานราชการ คือ ผู้ที่ได้รับการจ้างงานตามสัญญาจ้างด้วยงบบุคลากรและมีระยะเวลาจ้างสิ้นสุดแน่นอน โดยการจ้างพนักงานราชการจะต้องทําสัญญาจ้างกับส่วนราชการต้นสังกัด

ซึ่งสามารถจ้างได้ไม่เกิน 4 ปี

ในแต่ละสัญญา และสามารถต่อสัญญาได้ หากส่วนราชการมีความจําเป็น ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับภารกิจและงบประมาณของส่วนราชการ โดยพนักงานราชการได้รับสิทธิประโยชน์ตามกฎหมายประกันสังคม และที่คณะกรรมการบริหารพนักงานราชการกําหนด
 

พนักงานราชการอยู่ในความหมายของ “เจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงาน” ตามระเบียบสํานักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยบําเหน็จความชอบสําหรับเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานในจังหวัดชายแดนภาคใต้ พ.ศ. 2550 หรือไม่

คณะกรรมการพิจารณาบําเหน็จความชอบสําหรับเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานในจังหวัดชายแดนภาคใต้ได้พิจารณาแล้วเห็นว่า

พนักงานราชการที่ปฏิบัติงานในจังหวัดชายแดนภาคใต้

อยู่ในความหมายของเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงาน ตามระเบียบดังกล่าว

กองทุนประกันสังคม คือ กองทุนที่ให้หลักประกันแก่ผู้ประกันตนให้ได้รับประโยชน์ทดแทน เมื่อต้องประสบอันตรายหรือเจ็บป่วย ทุพพลภาพ หรือตายซึ่งไม่เนื่องจากการทำงาน รวมทั้ง กรณีคลอดบุตร สงเคราะห์บุตรชราภาพ และว่างงาน

ยื่นแบบขึ้นทะเบียนเมื่อใด

นายจ้างที่มีลูกจ้างตั้งแต่1 คนขึ้นไป (มีอายุไม่ต่ำกว่า15 ปีบริบูรณ์และไม่เกิน 60 ปีบริบูรณ์ในวันเข้าทำงาน) จะต้องขึ้นทะเบียนนายจ้างพร้อมกับขึ้นทะเบียนลูกจ้างที่เป็นผู้ประกันตน ภายใน 30วัน นับตั้งแต่มีลูกจ้าง 1 คนขึ้นไป และเมื่อมีการรับลูกจ้างใหม่เพิ่มขึ้นต้องแจ้งขึ้นทะเบียนลูกจ้างใหม่ภายใน 30 วัน นับแต่ลูกจ้างเข้าทำงานเช่นกันขึ้นทะเบียนได้ที่ไหน?

นายจ้าง

ที่มีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ในเขตกรุงเทพมหานครให้ยื่นแบบได้ที่สำนักงานประกันสังคมกรุงเทพมหานครพื้นที่ที่สถานประกอบการตั้งอยู่

นายจ้าง      

ที่มีสำนักงานใหญ่ในส่วนภูมิภาคให้ยื่นแบบขึ้นทะเบียนได้ที่สำนักงานประกันสังคมจังหวัดที่สถานประกอบการตั้งอยู่

นายจ้างสามารถทำธุรกรรมผ่านทางอินเตอร์เน็ตได้ที่ www.sso.go.th

พนักงานราชการ 

ส่วนพนักงานจ้าง 

พนักงานราชการ

ข้าราชการ พนักงานราชการ และลูกจ้างประจํา

พนักงานราชการ

และจะมีการทําสัญญาจ้างเป็นพนักงานราชการ

กลุ่มงานบริการ 

กลุ่มงานเทคนิค

กลุ่มงานบริหารทั่วไป 

กลุ่มงานวิชาชีพเฉพาะ

กลุ่มงานเชี่ยวชาญเฉพาะ 

กลุ่มงานเชี่ยวชาญพิเศษ

วิธี เอาเงินคืนจากกระเป๋า คนที่โกงสิ่งที่ต้องทำ คือ

2. ขอถ่ายเอกสารใบแจ้งความเอกสารต้องมีสิ่งสำคัญ             

 1. เลขที่เอกสาร   
2.ตราครุฑด้วย

3. พอได้เอกสารแล้ว ให้ไปธนาคาร ของโจร ที่เราโอนเงินไป (สาขาไหนก็ได้ ที่ใกล้บ้านเรา) บอกเจ้าหน้าที่ว่า เราต้องการเงินคืน จากนั้นเจ้าหน้าที่จะเอาเอกสารมาให้กรอก ก็กรอกไปตามเจ้าที่บอก และอย่าลืมว่าระบุ

"ต้องการเงินคืน"

แต่ที่สำคัญโจรคนนั้น จะไม่สามาถทำธุรกรรมการเงินใด้เลย แม้แต่ที่เดียว ทุกธนาคารจนกว่า จะเคลียร์กับเราก่อน หรือ เคลียร์กับธนาคารนั้นๆก่อน

ขอบคุณสาระดีดีจากเพจ :ชุมชน อปท.

#สาระดีดี #ดอกบัวใต้เสาชิงช้า

การใช้คํานําหน้านามหรือนําหน้าชื่อในหนังสือราชการจะต้องถือปฏิบัติตามระเบียบ สํานักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยงานสารบรรณ พุทธศักราช 2526 และที่แก้ไขเพิ่มเติม สรุปรายละเอียด ดังนี้

บุคคลธรรมดา

 ให้ใช้คํานําหน้านามว่า นาย นาง นางสาว ตามปกติ

มีฐานันดรศักดิ์ (เชื้อสายราชสกุล)

ให้ใช้คํานําหน้าตามสิทธิ์เป็นต้นว่า หม่อมหลวง หม่อมราชวงศ์หม่อมเจ้า

ผู้ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ทําให้มีคํานําหน้านามว่า คุณ คุณหญิง และท่านผู้หญิง

ให้ใช้เป็นคํานําหน้านามตามที่ได้รับพระราชทาน

ผู้มีตําแหน่งทางวิชาการ ได้แก่ ผู้ช่วยศาสตราจารย์รองศาสตราจารย์และศาสตราจารย์รวมถึงคําต่อท้ายตําแหน่งดังกล่าวคือ พิเศษ กิตติคุณ หรือเกียรติคุณ

ให้ใช้เป็นคํานําหน้านามได้ตลอดไป ทั้งนี้เป็นไปตามระเบียบสํานักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการใช้ตําแหน่งทางวิชาการเป็นคํานําหน้านาม พุทธศักราช 2536

ผู้มียศทหาร หรือตํารวจ ให้ใช้คํานําหน้านามตามชั้นยศของตน เช่น พลเอก พลตํารวจโท พันเอก (พิเศษ) นาวาตรีร้อยเอก เรืออากาศโท นายดาบตํารวจ จ่าสิบเอก พันจ่าตรีฯลฯ

กรณีที่ผู้ใช้มีคํานําหน้านามหลายอย่างให้เรียงลําดับโดยเริ่มจาก ตําแหน่งทางวิชาการ ยศ บรรดาศักดิ์หรือฐานันดรศักดิ์ และสตรีที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ ตามลําดับนะคะ

ขอขอบคุณสาระดีดีจากเพจ: ดอกบัวใต้เสาชิงช้า

การเรียงลำดับการใช้ คำนำหน้านามให้เรียงตามลำดับก่อนหลัง

1. ตำแหน่งทางวิชาการ
2. ยศ
3. บรรดาศักดิ์หรือฐานันดรศักดิ์
4. คำนำหน้าสตรีที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์

ตัวอย่าง

ศาสตราจารย์พิเศษ ผลตรี หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช

ศาสตราจารย์กิตติคุณ ร้อยเอกกฤษฎา อรุณวงษ์ ณ อยุธยา

ตามระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการใช้ตำแหน่งทางวิชาการเป็นคำนำหน้านาม พ.ศ. 2536 และ ระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยงานสารบรรณ พ.ศ. 2526 ภาคผนวก 3

คำที่มัก จะ เขียน ผิด และเขียนถูก ในการพิมพ์หนังสือราชการ ที่ทุกคนที่ทำงานในหน่วยงานงานราชการต้องเคยผ่าน

คำที่มักจะเขียนผิด เช่น

1. อัพเดท

2. อัพโหลด

3. ดาวโหลด

4. แอพพลิเคชั่น

5. ลิงค์

ส่วนคำทับศัพท์ที่เขียนถูก คือ

1. อัปเดต

2. อัปโหลด

3. ดาวน์โหลด

4. แอปพลิเคชัน

5. ลิงก์
 

ขอขอบคุณสาระดีดีจากเพจ: ดอกบัวใต้เสาชิงช้า

ความสามารถในการใช้ชีวิตแบบมีความสุข ด้วย 7Q (energized personal productivity)

ที่มา : ดร.นพ. ยุทธนา ภาระนันท์. อัจฉริยะบริหารไดุ้ไขพลัง เพิ่มผลผลิต (7Q-energized personal productivity) 

ความรู้ HR นิยาม คำว่า "ค่าจ้าง" และ "สวัสดิการ" จะเรียกชื่ออะไรก็ไม่สำคัญ ขึ้นอยู่กับเงื่อนไข และความชัดเจนในการจ่าย ว่าเป็นค่าจ้าง หรือ สวัสดิการ

ความรู้ HR นิยาม "ค่าจ้าง"

1.จ่ายเป็นเงิน
2.ตอบแทนการทำงาน
3.ในเวลาทำงานปกติ

** จะเรียกชื่ออะไรก็ไม่สำคัญ ขึ้นอยู่กับเงื่อนไข และความชัดเจนในการจ่าย ว่าเป็นค่าจ้าง หรือ สวัสดิการ **

ความรู้ HR การจ่ายเงินให้พนักงาน ต้องชัดเจนในเรื่อง

1. จ่ายเพื่อตอบแทนการทำงานไหม
2. จ่ายประจำหรือไม่
3. จ่ายเท่ากันทุกเดือนหรือไม่
4. จ่ายเป็นเงินหรือไม่
5. มีเงื่อนไขการจ่ายหรือไม่ (เช่น มีใบเสร็จมาแสดง)
6. มีระเบียบการจ่ายค่าจ้าง หรือสวัสดิการ ชัดเจนหรือไม่

ขยายความ ระหว่าง . "ค่าจ้าง" และ "สวัสดิการ"

HR ควรแยกแยะและเข้าใจถึง คำว่า "ค่าจ้าง" และ "สวัสดิการ" ให้ถ่องแท้นะครับ

วันนี้ผมขออธิบายถึง  พรบ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 5 ให้คำจำกัดความว่า

ค่าจ้าง หมายความว่า

เงินที่นายจ้างและลูกจ้างตกลงกันจ่ายเป็นค่าตอบแทนในการทำงานตามสัญญาจ้าง  สำหรับระยะเวลาการทำงานปกติ  เป็นรายชั่วโมง รายวัน รายสัปดาห์ รายเดือน หรือระยะเวลาอื่น  หรือจ่ายให้โดยคำนวณตามผลงานที่ลูกจ้างทำได้ในเวลาทำงานปกติของวันทำงาน และให้หมายความ รวมถึงเงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างในวันหยุด  และวันลาที่ลูกจ้างมิได้ทำงาน  แต่ลูกจ้างมีสิทธิได้รับตามพระราชบัญญัตินี้

ค่าต่างๆที่นายจ้างใช้เรียก เพื่อหลีกเลี่ยงว่าไม่เป็นค่าจ้างมีเยอะมาก  แต่หลักการสั้นๆ ที่หมายถึงค่าจ้างนั้น คือ  “นายจ้างจ่ายเพื่อตอบแทนในการทำงานปกติหรือไม่” 

หากใช่ คือค่าจ้าง  แต่หากไม่ใช่ ก็จะเป็นสวัสดิการ  สำหรับ HR เอง อย่าไปเหมาหรือไปจำข้อมูลชื่อค่าต่างๆอะไรผิดๆนะครับ  ผมขอยกตัวอย่าง

ค่าน้ำมันรถ และค่าโทรศัพท์ เหมาจ่าย ----- กรณีนายจ้างจ่ายโดยให้ลูกจ้างไม่ต้องมีใบเสร็จมาแสดง และจ่ายเป็นรายเดือน เท่ากันทุกเดือน โดยไม่มีเงื่อนไข เงินค่าน้ำมันรถและค่าโทรศัพท์เหมาจ่ายจึงเป็นเงินที่นายจ้างตกลงจ่ายเป็นค่าตอบแทนการทำงานตามสัญญาจ้าง  จึงเป็นค่าจ้าง

แต่หาก ค่าน้ำมันรถและค่าโทรศัพท์ ----- นายจ้างกำหนดให้ลูกจ้างต้องนำใบเสร็จมาแสดง  โดยจ่ายจริงตามใบเสร็จ เพื่อเป็นหลักฐานการเบิก แม้นายจ้างจะไม่ได้ตรวจสอบและจ่ายให้ลูกจ้างเป็นประจำ แต่ก็เห็นได้ว่าไม่ได้เป็นการเหมาจ่าย  , จำนวนเงินที่ลูกจ้างได้มากหรือน้อยขึ้นอยู่กับเงินที่ปรากฎในใบเสร็จรับเงินเพื่อเป็นหลักฐานในการขอเบิก  เงินดังกล่าวจึงเป็นเงินทดแทนในการเดินทาง เป็นเพียงสวัสดิการ ไม่ใช่เงินที่จ่ายเพื่อตอบแทนในการทำงาน จึงมิใช่ค่าจ้าง

เห็นไหมครับ ค่า ที่เป็นค่าเดียวกัน แต่ไม่ได้ฟันธงได้ว่าเป็นค่าจ้างหรือสวัสดิการ ทาง HR เองต้องดูถึงมุมมอง และจุดประสงค์ในการจ่ายนั้น ว่าตอบแทนในการทำงานในการทำงานปกติหรือไม่

และยังมีอีกมากมาย ที่ลูกจ้างไม่รู้ เพราะ HR ที่ไม่แม่นจริงอาจหลีกเลี่ยง เช่น ค่ากันดาร ค่าภาษา ค่าใบประกาศนียบัตร ค่าอาหาร ค่าเบี้ยขยัน ฯลฯ (และอีกหลายร้อยชื่อที่นายจ้างอยากจะตั้ง)

มีทางหนึ่ง ที่แอดมินอยากแนะนำมากๆ ว่าเป็นค่าจ้างหรือสวัสดิการ นั่นคือ

หากนายจ้างอยากให้เป็นสวัสดิการ  ทาง HR ทำประกาศ ให้เป็นนโยบาย มีเงื่อนไข และมีหลักเกณฑ์การจ่ายที่ต้องมีใบเสร็จมาแสดง รวมทั้งระบุความชัดเจนถึง  ไม่ได้ตอบแทนการทำงาน แต่ให้เพื่อเป็นสวัสดิการเพิ่มเติม ให้ใครได้บ้าง ตำแหน่งใดบ้าง จ่ายในวงเงินเท่าไร มีแบบฟอร์มการขอเบิก และหากให้ดีกว่านั้น ให้ระบุวันที่มีผล และวันที่สิ้นสุด (เพราะเรื่องผลประโยชน์ หรืออะไรที่เป็นคุณประโยชน์ของพนักงาน หากให้แล้วเอาคืนไม่ได้ ลดลงไม่ได้ แต่หากมีการระบุว่าเป็นสวัสดิการ และมีกำหนดวันสิ้นสุด ย่อมชัดเจนในเรื่องนโยบาย ว่าเป็นสวัสดิการจริงๆ) ไม่ใช่ค่าจ้าง

ผมพยายามย้ำว่า สำคัญที่สุด ว่าเป็นค่าจ้างหรือไม่นั้น ให้ดูเงื่อนไขในการจ่ายครับ ว่า “นายจ้างจ่ายเพื่อตอบแทนในการทำงานปกติหรือไม่”

หากจะให้ผมแนะนำ  อยากแนะนำว่าให้ทำเป็นสวัสดิการ  จะมีกี่สวัสดิการ  ก็ต้องทำเป็นเฉพาะเรื่องไปครับ

Facebook : เพจความรู้ HR

การเลิกจ้าง ค่าชดเชย และค่าชดเชยพิเศษ นายจ้างควรจ่าย และคิดคำนวณกันแบบไหน ให้ถูกต้องตาม พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541

               การบอกเลิกสัญญาจ้าง

               (๑) กรณีการจ้างมีกำหนดระยะเวลาสัญญาจ้างสิ้นสุดลงเมื่อครบกำหนดระยะเวลาจ้างโดยนายจ้างและลูกจ้างไม่ต้องบอกกล่าวล่วงหน้า

               (๒) กรณีการจ้างไม่มีกำหนดระยะเวลา

                              (๒.๑) ถ้านายจ้างเป็นฝ่ายเลิกจ้าง

                                       ถ้านายจ้างบอกกล่าวการเลิกจ้างล่วงหน้าเป็นหนังสือให้ลูกจ้างทราบอย่างน้อยหนึ่งงวดการจ่ายค่าจ้าง ให้นายจ้างจ่ายค่าชดเชยตามอัตราที่กฎหมายกำหนดถ้านายจ้างไม่บอกกล่าวการเลิกจ้างล่วงหน้าเป็นหนังสือให้ลูกจ้างทราบอย่างน้อยหนึ่งงวดการจ่ายค่าจ้าง ให้นายจ้างจ่ายค่าชดเชยตามอัตราที่กฎหมายกำหนดและเงินที่ลูกจ้างควรจะได้รับเท่ากับค่าจ้างนับแต่วันที่ให้ลูกจ้างออกจากงานจนถึงวันที่การเลิกสัญญาจ้างมีผล

                              (๒.๒) ถ้าลูกจ้างขอลาออกจากงาน ให้ลูกจ้าง

                                       บอกกล่าวล่วงหน้าเป็นหนังสือให้นายจ้างทราบอย่างน้อยหนึ่งงวดการจ่ายค่าจ้างโดยนายจ้างไม่จำเป็นจ่ายค่าชดเชยตามอัตราที่กฎหมายกำหนด

               (๓) สัญญาจ้างทดลองงานที่ไม่มีการกำหนดระยะเวลาถือเป็นสัญญาจ้างที่ไม่มีกำหนดระยะเวลาการเลิกจ้าง

               คือการที่นายจ้างไม่ให้ลูกจ้างทำงานต่อไปและไม่จ่ายค่าจ้างให้ ไม่ว่าจะเป็นเพราะเหตุสิ้นสุดสัญญาจ้างหรือเหตุอื่นใดหรือการที่ลูกจ้างไม่ได้ทำงานและไม่ได้รับค่าจ้างเพราะเหตุที่นายจ้างไม่สามารถดำเนินกิจการต่อไปได้

การเกษียณอายุ

               ให้ถือว่าเป็นการเลิกจ้างและได้รับค่าชดเชยตามกฎหมาย โดยแบ่งออกเป็นกรณีดังนี้

               - กรณีนายจ้างกำหนดอายุเกษียณไว้ในข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน หรือสัญญาจ้าง หรือข้อตกลงระหว่างนายจ้างและลูกจ้าง ให้ลูกจ้างเกษียณก่อนอายุครบ ๖0 ปีบริบูรณ์ ให้ถือว่าการเกษียณอายุไปเป็นตามข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานหรือสัญญาจ้าง หรือข้อตกลงระหว่างนายจ้างและลูกจ้างนั้น

               - กรณีนายจ้างกำหนดอายุเกษียณไว้ในข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน หรือสัญญาจ้าง หรือข้อตกลงระหว่างนายจ้างและลูกจ้าง ให้ลูกจ้างเกษียณอายุเกินกว่า ๖o ปีบริบูรณ์ หรือไม่ได้มีการกำหนดการเกษียณอายุไว้ ลูกจ้างมีสิทธิขอเกษียณอายุโดยแสดงเจตนาต่อนายจ้างได้เมื่อมีอายุครบ ๖0 ปีขึ้นไป และให้มีผลเมื่อครบ ๓๐ วันหลังการแสดงเจตนานั้น

ค่าชดเชย

ลูกจ้างที่มีสิทธิได้รับค่าชดเชย จะต้องได้รับค่าชดเชย ดังต่อไปนี้

               ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบ ๑๒๐ วันแต่ไม่ครบ ๑ ปี

ให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้าย ๓ วันหรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของการทำงาน ๓๐ วันสุดท้ายสำหรับลูกจ้างตามผลงาน

                ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบ ๑ ปีแต่ไม่ครบ ๓ ปี

ให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้าย ๙๐ วันหรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของการทำงาน ๙๐ วันสุดท้ายสำหรับลูกจ้างตามผลงาน

                ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบ ๓ ปีแต่ไม่ครบ ๖ ปี

ให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้าย ๑๘๐ วันหรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของการทำงาน ๑๘๐ วันสุดท้ายสำหรับลูกจ้างตามผลงาน

                ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบ ๖ ปีแต่ไม่ครบ ๑๐ ปี

ให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้าย ๒๔๐ วัน หรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของการทำงาน ๒๔๐ วันสุดท้ายสำหรับลูกจ้างตามผลงาน

               ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบ ๑๐ ปีแต่ไม่ครบ ๒๐ ปี

ให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้าย ๓๐๐ วัน หรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของการทำงาน ๓๐๐ วันสุดท้ายสำหรับลูกจ้างตามผลงาน

              ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบ ๒๐ ปีขึ้นไป

ให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้างอัตราสุดท้าย ๔๐๐ วัน หรือไม่น้อยกว่าค่าจ้างของการทำงาน ๔๐๐ วันสุดท้ายสำหรับลูกจ้างตามผลงาน